Uregulowana w konstytucji z 1997 roku instytucja stanów nadzwyczajnych ciągle pozostaje niewykorzystana. Wystąpienie przesłanek stanu klęski żywiołowej w marcu 2020 roku nie budzi wątpliwości. Problem nie sprowadza się wyłącznie do wprowadzenia przez rząd quasi-stanu nadzwyczajnego z ominięciem postanowień konstytucji, co samo w sobie powoduje poważne konsekwencje dla ładu normatywnego i instytucjonalnego państwa. Przewidziana na wyjątkowe czasy instytucja stanów nadzwyczajnych nie była dotychczas traktowana z należytą uwagą. Zapomniano, że w praktyce może się ona sprawdzić tylko dzięki stałemu udoskonalaniu w stabilnych czasach. To sama konstytucja przesądza, że w momencie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego na zmiany jest już za późno. Warto o tym pamiętać na przyszłość.

Zapraszamy do lektury i śledzenia kolejnych publikacji, które ukażą się w specjalnej serii „COVID-19”.