Europejskie zarządzanie przestrzenią powietrzną składa się z mozaiki systemów krajowych obsługiwanych przez blisko 60 centrów kontroli i 37 różnych dostawców usług żeglugi powietrznej. Fragmentacja przestrzeni powietrznej UE jest powszechnie przedstawiana jako poważny problem powodujący zagrożenia dla bezpieczeństwa, zmniejszoną wydajność, a także rosnące koszty i szkodliwość emisji zanieczyszczeń. Rozwiązaniem zidentyfikowanych słabości miała być budowana od początku XXI wieku inicjatywa Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (SES). Jednak pomimo pewnych ulepszeń nie osiągnięto jeszcze obiecanych postępów. Kwestię tę należy rozpatrywać jako palący problem wziąwszy pod uwagę ostatnie działania Komisji Europejskiej mające na celu aktualizację ram regulacyjnych SES w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu.
Analiza KBN nr 1 (96) / 2022
3 stycznia 2022 r.
Europejskie zarządzanie przestrzenią powietrzną składa się z mozaiki systemów krajowych obsługiwanych przez blisko 60 centrów kontroli i 37 różnych dostawców usług żeglugi powietrznej. Fragmentacja przestrzeni powietrznej UE jest powszechnie przedstawiana jako poważny problem powodujący zagrożenia dla bezpieczeństwa, zmniejszoną wydajność, a także rosnące koszty i szkodliwość emisji zanieczyszczeń. Rozwiązaniem zidentyfikowanych słabości miała być budowana od początku XXI wieku inicjatywa Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (SES). Jednak pomimo pewnych ulepszeń nie osiągnięto jeszcze obiecanych postępów. Kwestię tę należy rozpatrywać jako palący problem wziąwszy pod uwagę ostatnie działania Komisji Europejskiej mające na celu aktualizację ram regulacyjnych SES w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu.
Źródło ilustracji: Pixabay.