Natura konfliktu poniżej progu wojny, który w sztuce wojennej obecny był w zasadzie od zarania dziejów, ulega współcześnie przyspieszonej ewolucji i nabiera szczególnego znaczenia. Ewolucja współczesnego pola walki, strategii prowadzenia działań czy wreszcie reformowania sił zbrojnych spowodowała, że znaczenie prowadzenia działań poniżej progu wojny zaczyna w regionie Europy Środkowej i Wschodniej stawać się istotnym paradygmatem dla rozważań o przyszłej i zarazem najbardziej prawdopodobnej formie nadchodzącego konfliktu. Analiza modus operandi działań Federacji Rosyjskiej na Ukrainie w ramach operacji na Krymie w 2014 roku i w późniejszym okresie pokazuje, jak zdolności do działania poniżej progu wojny mogą być istotne na współczesnym polu walki, jakże odmiennym od tego, do którego przywykliśmy.

W ostatnim czasie prowadzona jest w Polsce ożywiona debata na temat powołania komisji śledczej do spraw inwigilacji. W tym kontekście warto odwołać się do funkcjonowania tego typu instytucji w Niemczech. Jest to istotne co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, od 1954 r. funkcjonowało w Niemczech co najmniej 16 komisji śledczych zajmujących się działalnością służb wywiadowczych. Po drugie, w ostatnich latach z tego instrumentu bardzo często korzystała opozycja. Dotyczy to również problematyki tajnej inwigilacji.

Region Arktyki cieszy się w ostatnich latach ogromnym zainteresowaniem zwłaszcza ze strony światowych potęg takich jak Stany Zjednoczone, Rosja i Chiny. W drugiej dekadzie XXI wieku zwiększyła się częstotliwość wydawania dokumentów strategicznych, które odnoszą się do Arktyki. W 2018 roku, po opublikowaniu pierwszej strategii arktycznej, w rywalizację o surowce naturalne i wpływy ekonomiczne włączyły się Chiny. W stosunkach międzynarodowych można zaobserwować zbliżenie Rosji i Chin, co ma wpływ na ich relacje ze Stanami Zjednoczonymi, a rosnąca potęga Państwa Środka staje się zagrożeniem dla pozycji supermocarstwa zajmowanej przez USA.