Artur Gruszczak

Komentarz nr 1 (1) / 2015

Sprawa relokacji imigrantów w UE zaczyna wyraźnie przeistaczać się w kolejny akt niemocy instytucji unijnych, dając jednocześnie świadectwo elementarnego braku solidarności między państwami członkowskimi Unii Europejskiej.  Przed zbliżającym  się spotkaniem przywódców państw członkowskich UE oraz zaproszonych przedstawicieli państw afrykańskich i organizacji  międzynarodowych (Valletta, 11-12 listopada br.), niski poziom skuteczności UE w radzeniu  sobie z kryzysem migracyjnym może przesądzić o prawdopodobnym fiasku reaktywacji globalnego podejścia do migracji.

Strategia UE oraz większości państw członkowskich w coraz większym stopniu opiera się na powstrzymywaniu dalszego napływu imigrantów i skutecznym zniechęcaniu ich do wjazdu do Unii, czy wręcz odstraszaniu za pomocą środków politycznych, technicznych i propagandowych. Narasta rozdźwięk między uzgodnieniami politycznymi na poziomie instytucji UE a ich wdrażaniem przez poszczególne państwa członkowskie. Relokacja jest wymownym tego przykładem.

Według danych Komisji Europejskiej na dzień 29 października br., dotychczas z relokacji skorzystało 135 osób. Na razie gotowość przyjęcia imigrantów przebywających we Włoszech i Grecji zgłosiło 14 państw, które przygotowały 3 546 miejsc w ośrodkach pobytu. Najwięcej miejsc zaoferowała... Bułgaria – 1302. Dla porównania, Niemcy zadeklarowały 20 miejsc, Belgia 30. Przypomnijmy: programem relokacji objętych ma być 160 tys. cudzoziemców!

Zachowanie Unii Europejskiej przypomina taktykę biernego oporu. Połowa państw udaje, że cokolwiek robi w związku z akcją relokacyjną, połowa przeciąga przygotowania licząc na zmiany dotychczasowej decyzji. Komisja Europejska i odpowiednie agencje unijne skrupulatnie przygotowują się do wsparcia relokacji nie dostrzegając, że ich działania trafiają w próżnię.

W sytuacji braku woli wypełniania przyjętych zobowiązań, poszczególne państwa członkowskie nie oglądając się na innych wprowadzają swoje rozwiązania. Władze Słowenii właśnie ogłosiły, że zakupiły materiał na budowę 125 km ogrodzenia wzdłuż granicy z Chorwacją. Francja przymierza się do zamknięcia swych granic pod pozorem zagrożenia bezpieczeństwa wewnętrznego w związku ze szczytem klimatycznym w Paryżu na początku grudnia br.

Polityka imigracyjna UE zmierza konsekwentnie w kierunku pełnego fiaska i nie widać woli, by ten upadek powstrzymać. 

Zdjęcie: UNHCR/I.Prickett