W Polsce wciąż mało uwagi poświęca się perspektywom socjologicznym, antropologicznym i psychologicznym w obszarze studiów wywiadowczych. Publikacja wrocławskiego IPN-u na temat aparatu bezpieczeństwa PRL w perspektywie antropologii organizacji i antropologii władzy otworzyła nowy rozdział w omawianych badaniach.

 

Julia Grabowska

Analiza KBN  nr 14 (109) / 2022

6 lipca 2022 r.

W Polsce wciąż mało uwagi poświęca się perspektywom socjologicznym, antropologicznym i psychologicznym w obszarze studiów wywiadowczych. Publikacja wrocławskiego IPN-u na temat aparatu bezpieczeństwa PRL w perspektywie antropologii organizacji i antropologii władzy otworzyła nowy rozdział w omawianych badaniach. Odnosi się ona jednak do funkcjonowania polskich instytucji w ujęciu historycznym. Celem autorki niniejszej analizy jest przeniesienie takiego sposobu badania służb specjalnych na ich obecną działalność, poprzez przedstawienie ich kultury organizacyjnej. Analiza służy zatem udzieleniu odpowiedzi na dwa pytania. Po pierwsze, czy można mówić o istnieniu kultury organizacyjnej służb specjalnych w Polsce? Po drugie, jeśli tak, to co ją tworzyło i kształtowało? Ze względu na złożoność badanego zjawiska, autorka skupi się na otoczeniu służb specjalnych jako pierwszym elemencie kształtującym ich kulturę organizacyjną.

Źródło ilustracji: Pixabay.