Istotą sprawnego systemu zarządzania opartego na administracji publicznej (tj. wójcie, staroście, prezydencie, wojewodzie, premierze) jest przekształcenie potencjalnego chaosu we współpracę, która zmierza do zapewnienia społeczeństwu przetrwania i rozwoju. Chaos, który wywołuje zaistniałe zagrożenie, identyfikuje się z kryzysem występującym w wielu dziedzinach działalności praktycznej. Różnice w podejściu do definiowania sytuacji kryzysowej i kryzysu przyczyniły się najprawdopodobniej do rozwoju na tak dużą skalę wirusa SARS-CoV-2, który wywołał chorobę zwaną potocznie COVID-19 (ang. Coronavirus Disease 2019). Różne rozumienie zaistniałego zagrożenia spowodowało stosowanie przez różne państwa odmiennego sposobu przeciwdziałania i zwalczania kryzysu zdrowotnego, a w konsekwencji kryzysu gospodarczo-społecznego.

Uregulowana w konstytucji z 1997 roku instytucja stanów nadzwyczajnych ciągle pozostaje niewykorzystana. Wystąpienie przesłanek stanu klęski żywiołowej w marcu 2020 roku nie budzi wątpliwości. Problem nie sprowadza się wyłącznie do wprowadzenia przez rząd quasi-stanu nadzwyczajnego z ominięciem postanowień konstytucji, co samo w sobie powoduje poważne konsekwencje dla ładu normatywnego i instytucjonalnego państwa. Przewidziana na wyjątkowe czasy instytucja stanów nadzwyczajnych nie była dotychczas traktowana z należytą uwagą. Zapomniano, że w praktyce może się ona sprawdzić tylko dzięki stałemu udoskonalaniu w stabilnych czasach. To sama konstytucja przesądza, że w momencie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego na zmiany jest już za późno. Warto o tym pamiętać na przyszłość.

12 maja 2020 roku, prezydent RP Andrzej Duda podpisał nową Strategię bezpieczeństwa narodowego. Dokument w momencie podpisania zastąpił Strategię bezpieczeństwa narodowego z 2014 roku, która straciła moc obowiązującą. Nowa strategia jest dokumentem jawnym szczebla strategicznego, wyznaczającym ogólne kierunku rozwoju i aktywności państwa, celem utrzymania i podnoszenia poziomu bezpieczeństwa narodowego, a także zdolności do reagowania na zaistniałe zagrożenia wewnętrzne i międzynarodowe. Konsekwencją podpisania strategii przez prezydenta RP będzie z pewnością opracowanie całego szeregu dokumentów jawnych oraz niejawnych, precyzujących mechanizmy funkcjonowania poszczególnych, opisanych w strategii, obszarów bezpieczeństwa narodowego.